Wielkim wzorem dla urodzonego we Francji Valentina-de-Boulogne był Caravaggio. Rewolucyjny wobec doktryny renesansu syn malarza został ściągnięty do Rzymu, aby kształtować swoją twórczość w stylu dzieł Caravaggia, a później Manfrediego. Na początku XVII wieku młody artysta, który właśnie ukończył dwadzieścia lat, został ściągnięty do włoskiego centrum sztuki.
Życie w tawernach przyciągało Valentina. Swoje ulubione tematy znalazł wśród kuglarzy, tancerzy i wróżbitów. Z jego obrazów powinna przemawiać wesołość i muzyka, ale także picie i oszukiwanie przy zabawie. Malował swoje obrazy w bezpośrednim i żywym stylu. "Lutnista" jest typowym motywem malarstwa rodzajowego. Około 1628 r. Boulogne stworzył "Les quatre âge des l'homme". Alegoria czterech etapów życia człowieka. Przedstawia dziecko, młodego człowieka, dorosłego i starca w melancholijnym nastroju.
Realne życie w Rzymie zaprzeczało towarzyskości obrazów Boulogne'a, wycofał się i poświęcił bardziej motywom religijnym. Pozostał wierny swojemu schematowi kolorystycznemu. Późne dzieło "Ostatnia wieczerza" przypomina jego wczesne prace. Brakuje mu jednak żywiołowości i ruchu w motywie. Pod koniec życia Valentin pracował jako malarz na zlecenie kościoła. Jego najważniejszym dziełem jest ołtarz w ukończonej Bazylice św.
Wielkim wzorem dla urodzonego we Francji Valentina-de-Boulogne był Caravaggio. Rewolucyjny wobec doktryny renesansu syn malarza został ściągnięty do Rzymu, aby kształtować swoją twórczość w stylu dzieł Caravaggia, a później Manfrediego. Na początku XVII wieku młody artysta, który właśnie ukończył dwadzieścia lat, został ściągnięty do włoskiego centrum sztuki.
Życie w tawernach przyciągało Valentina. Swoje ulubione tematy znalazł wśród kuglarzy, tancerzy i wróżbitów. Z jego obrazów powinna przemawiać wesołość i muzyka, ale także picie i oszukiwanie przy zabawie. Malował swoje obrazy w bezpośrednim i żywym stylu. "Lutnista" jest typowym motywem malarstwa rodzajowego. Około 1628 r. Boulogne stworzył "Les quatre âge des l'homme". Alegoria czterech etapów życia człowieka. Przedstawia dziecko, młodego człowieka, dorosłego i starca w melancholijnym nastroju.
Realne życie w Rzymie zaprzeczało towarzyskości obrazów Boulogne'a, wycofał się i poświęcił bardziej motywom religijnym. Pozostał wierny swojemu schematowi kolorystycznemu. Późne dzieło "Ostatnia wieczerza" przypomina jego wczesne prace. Brakuje mu jednak żywiołowości i ruchu w motywie. Pod koniec życia Valentin pracował jako malarz na zlecenie kościoła. Jego najważniejszym dziełem jest ołtarz w ukończonej Bazylice św.
Strona 1 / 1