Przedstawiając akt miłosny między dwiema kobietami, Austriak Egon Schiele po raz kolejny zasłużył na miano enfant terrible rodzimej sceny artystycznej. Jednocześnie po raz kolejny potwierdził, że jest jednym z największych mistrzów ekspresjonizmu. Dzieło z 1911 roku przedstawia dwie kobiety leżące w intymnym uścisku. Oboje są nadzy. Kobieta po prawej stronie obrazu odwróciła się twarzą do widza i przyciska ją do drugiej kobiety, która patrzy na widza, ale zdaje się go nie dostrzegać. Jej oczy wyrażają wyczerpanie po intensywnej, zniekształcającej sesji miłosnej. Sztuka Egona Schielego nie przedstawia seksualności idealistycznie, nie przemilcza jej i nie ukrywa za niedomówieniami. W pracach Austriaka ujawnia się pełne emocjonalne oddziaływanie miłości fizycznej, pierwotnej, surowej i śmiertelnej. Ukazanie dwóch nagich kobiet w uścisku wyraża głęboki erotyzm wykraczający poza normy społeczne. Okres około 1911 roku, w którym powstało to dzieło, okazał się dla Egona Schielego trudny i naznaczony odrzuceniem. Mieszkańcy wioski, w której wówczas mieszkał, wypędzili go z powodu jego permisywnej sztuki i stylu życia, który uważali za grzeszny. Później spędził nawet kilka dni w więzieniu. Zarzut: przestępstwo przeciwko moralności publicznej.

---

Dwie kobiety w objęciach · Egon Schiele