Nadir QuintornrnGłosrnDyskusja na tematrnLegislacjarnModyfikacjarnEdycja wikiteksturnChronologiarnrnInstrumentyrnAspekt UkryjrnTekstrnrnMałyrnrnStandardrnrnDużyrnSzerokośćrnrnStandardrnrnSzerokirnKolor (beta)rnrnAutomatycznyrnrnJasnyrnrnCiemnyrnNadir Quinto (* 26 listopada 1918 w Mediolanie; † 15 marca 1994 w Mediolanie) był włoskim ilustratorem i rysownikiem, który był jednym z pionierów włoskiego komiksu, publikowanego we Włoszech i za granicą przez najważniejsze wydawnictwa. [1][2][3][4]rnrnBiografiarnUczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Brera[2], kiedy został powołany do wojska podczas II wojny światowej. Zadebiutował pod koniec lat 30. w serii Romanzi del Cigno[3] oraz w Audace, pod redakcją Lotario Vecchi[1][4]. [1][4] W 1946 roku opublikował kilka prac w Corriere dei Piccoli[2], serializowaną historię zatytułowaną Labirynt śmierci. W tym samym okresie publikował również w innych czasopismach, takich jak Dinamite, Albi di Salgari, Festival i Intrepido[2]. [2]rnrnW latach czterdziestych i pięćdziesiątych stworzył serię opowiadań kostiumowych dla Corriere dei Piccoli oraz opowiadania z literatury dziecięcej, w tym The Cabin of Uncle Tom i Richard the Lionheart, The Golden City i The Sword of Sorrow. [potrzebne źródło].rnrnW latach 1954-1964 tworzył ilustracje na rynek brytyjski, tworząc również historie o Robin Hoodzie publikowane przez Thriller Picture Library[2] oraz współpracując z brytyjskimi magazynami, takimi jak Treasures, World of Wonder, Princess Magazine, Look and Learn do 1974 roku, tworząc kolorowe ilustracje do opowiadań i bajek, z których najważniejsze to Piotruś Pan, Heidi, Przygody barona Munchausena, Wilhelm Tell. [Potrzebne źródło]rnrnOd 1965 roku pracował wyłącznie nad ilustracjami i do końca lat siedemdziesiątych nie tworzył żadnych komiksów. Pod koniec lat siedemdziesiątych wznowił współpracę z Corriere dei ragazzi i wyprodukował serię Tom Boy i Swea; w 1978 roku, we współpracy ze swoją córką Dianą, stworzył serię I Delfini dla tygodnika Il Giornalino[1]. Stworzył również wiele komiksów z powieści dla dzieci, takich jak Małe kobietki, Czarnoksiężnik z krainy Oz, Tomek Sawyer i kilka odcinków serii Larry Yuma u boku Carlo Boscarato, a wraz z Milo Milanim stworzył serię Jacopo del Mare, która zadebiutowała w 1984 roku; [4][2] w 1991 roku narysował serię Vele e Capitani, napisaną przez N. Danieli. [2]rnrnZmarł w Mediolanie 15 marca 1994 r. podczas pracy nad historią Texa Willera[2][1], zamówioną przez Sergio Bonellego w 1992 r., oraz, również dla Il Giornalino, podczas rysowania historii fantasy Issing del Fiume. Obie prace pozostały niedokończone.
Nadir QuintornrnGłosrnDyskusja na tematrnLegislacjarnModyfikacjarnEdycja wikiteksturnChronologiarnrnInstrumentyrnAspekt UkryjrnTekstrnrnMałyrnrnStandardrnrnDużyrnSzerokośćrnrnStandardrnrnSzerokirnKolor (beta)rnrnAutomatycznyrnrnJasnyrnrnCiemnyrnNadir Quinto (* 26 listopada 1918 w Mediolanie; † 15 marca 1994 w Mediolanie) był włoskim ilustratorem i rysownikiem, który był jednym z pionierów włoskiego komiksu, publikowanego we Włoszech i za granicą przez najważniejsze wydawnictwa. [1][2][3][4]rnrnBiografiarnUczęszczał do Akademii Sztuk Pięknych w Brera[2], kiedy został powołany do wojska podczas II wojny światowej. Zadebiutował pod koniec lat 30. w serii Romanzi del Cigno[3] oraz w Audace, pod redakcją Lotario Vecchi[1][4]. [1][4] W 1946 roku opublikował kilka prac w Corriere dei Piccoli[2], serializowaną historię zatytułowaną Labirynt śmierci. W tym samym okresie publikował również w innych czasopismach, takich jak Dinamite, Albi di Salgari, Festival i Intrepido[2]. [2]rnrnW latach czterdziestych i pięćdziesiątych stworzył serię opowiadań kostiumowych dla Corriere dei Piccoli oraz opowiadania z literatury dziecięcej, w tym The Cabin of Uncle Tom i Richard the Lionheart, The Golden City i The Sword of Sorrow. [potrzebne źródło].rnrnW latach 1954-1964 tworzył ilustracje na rynek brytyjski, tworząc również historie o Robin Hoodzie publikowane przez Thriller Picture Library[2] oraz współpracując z brytyjskimi magazynami, takimi jak Treasures, World of Wonder, Princess Magazine, Look and Learn do 1974 roku, tworząc kolorowe ilustracje do opowiadań i bajek, z których najważniejsze to Piotruś Pan, Heidi, Przygody barona Munchausena, Wilhelm Tell. [Potrzebne źródło]rnrnOd 1965 roku pracował wyłącznie nad ilustracjami i do końca lat siedemdziesiątych nie tworzył żadnych komiksów. Pod koniec lat siedemdziesiątych wznowił współpracę z Corriere dei ragazzi i wyprodukował serię Tom Boy i Swea; w 1978 roku, we współpracy ze swoją córką Dianą, stworzył serię I Delfini dla tygodnika Il Giornalino[1]. Stworzył również wiele komiksów z powieści dla dzieci, takich jak Małe kobietki, Czarnoksiężnik z krainy Oz, Tomek Sawyer i kilka odcinków serii Larry Yuma u boku Carlo Boscarato, a wraz z Milo Milanim stworzył serię Jacopo del Mare, która zadebiutowała w 1984 roku; [4][2] w 1991 roku narysował serię Vele e Capitani, napisaną przez N. Danieli. [2]rnrnZmarł w Mediolanie 15 marca 1994 r. podczas pracy nad historią Texa Willera[2][1], zamówioną przez Sergio Bonellego w 1992 r., oraz, również dla Il Giornalino, podczas rysowania historii fantasy Issing del Fiume. Obie prace pozostały niedokończone.
Strona 1 / 3