Jean Louis Ernest Meissonier jest jednym z najbardziej znanych francuskich malarzy. Rozkwit jego twórczości przypada na lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte XIX wieku. Jego pasja i entuzjazm dla sztuki doprowadziły go w wieku 17 lat do Paryża. Tam został uczniem malarza historycznego i portrecisty Léon Cogniet. Bardzo cenił dzieła mistrzów holenderskich, które uważnie studiował podczas wizyt w Luwrze. Początkowo kopiował ich dzieła, aby nauczyć się i udoskonalić technikę malarską. Na początku swojej kariery artystycznej podejmował się licznych zleceń dla drukarni książkowych, aby związać koniec z końcem. Jego ilustracje zdobiły różne wydania Biblii oraz dzieła Ludovica Ariostosa i Henri-Bernardin de Saint Pierre. W początkowym okresie twórczości malował również sceny religijne, na które było wówczas szczególne zapotrzebowanie.
W 1836 roku artysta po raz pierwszy wystawił na Salonie Paryskim prace przedstawiające sceny z XVII i XVIII wieku. W tym czasie Meissonier wypracował już swój charakterystyczny styl malarski o wartości rozpoznawczej. Publiczność entuzjastycznie przyjęła jego obrazy. Krytycy sztuki również chwalili jego wizerunki. Największe powodzenie przyniosły mu obrazy inspirowane militariami, dzięki którym odniósł wielki sukces komercyjny. Jean Louis Ernest Meissonier przedstawił w swoich pracach, z drobiazgową dokładnością, ludzi z czasów Ludwika XIV i Ludwika XV. Realistyczne i eleganckie portrety cieszyły się dużym zainteresowaniem publiczności. Preferował motywy historyczne i militarne. Szczególnie znane są jego przedstawienia wojen francuskich za czasów Napoleona. Jednak Jean Louis Ernest Meissonier był chwalony nie tylko za swoje dzieła sztuki. Militarne i często stylizowane przedstawienia krytykowali także koledzy artyści. Impresjonista Gustave Courbet był jednym z najwybitniejszych krytyków jego twórczości.
Od około 1870 roku galeria Georges Petit włączyła jego prace do swojej oferty. Za pośrednictwem tej galerii jego prace docierały do licznych zamożnych miłośników sztuki w Ameryce, którzy z upodobaniem kupowali dzieła Meissoniera. Do szerokiego grona odbiorców docierał także dzięki swoim akwafortom, litografiom i rysunkom. W swoich czasach był jednym z czołowych twórców klasycyzmu. Niektóre z jego prac były nagradzane już za jego życia. W 1867 roku po raz pierwszy otrzymał możliwość wzięcia udziału w Wystawie Światowej w Paryżu ze swoimi pomysłami artystycznymi. Specjalnie na tę okazję stworzył pięć obrazów. Meissonier uczestniczył również w Targach Światowych w 1878 roku. Na krótko przed śmiercią otrzymał Krzyż Legii Honorowej, jedno z najwyższych odznaczeń Francji. Jego syn Jean Charles również posiadał wielki talent artystyczny, nic więc dziwnego, że zawodowo poszedł w ślady ojca. Pobierał również lekcje od swojego ojca. Meissonier zmarł w Paryżu w 1891 roku w wieku 75 lat. Rue Meissonier w 17 okręgu Paryża została nazwana na cześć odnoszącego sukcesy artysty.
Jean Louis Ernest Meissonier jest jednym z najbardziej znanych francuskich malarzy. Rozkwit jego twórczości przypada na lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte XIX wieku. Jego pasja i entuzjazm dla sztuki doprowadziły go w wieku 17 lat do Paryża. Tam został uczniem malarza historycznego i portrecisty Léon Cogniet. Bardzo cenił dzieła mistrzów holenderskich, które uważnie studiował podczas wizyt w Luwrze. Początkowo kopiował ich dzieła, aby nauczyć się i udoskonalić technikę malarską. Na początku swojej kariery artystycznej podejmował się licznych zleceń dla drukarni książkowych, aby związać koniec z końcem. Jego ilustracje zdobiły różne wydania Biblii oraz dzieła Ludovica Ariostosa i Henri-Bernardin de Saint Pierre. W początkowym okresie twórczości malował również sceny religijne, na które było wówczas szczególne zapotrzebowanie.
W 1836 roku artysta po raz pierwszy wystawił na Salonie Paryskim prace przedstawiające sceny z XVII i XVIII wieku. W tym czasie Meissonier wypracował już swój charakterystyczny styl malarski o wartości rozpoznawczej. Publiczność entuzjastycznie przyjęła jego obrazy. Krytycy sztuki również chwalili jego wizerunki. Największe powodzenie przyniosły mu obrazy inspirowane militariami, dzięki którym odniósł wielki sukces komercyjny. Jean Louis Ernest Meissonier przedstawił w swoich pracach, z drobiazgową dokładnością, ludzi z czasów Ludwika XIV i Ludwika XV. Realistyczne i eleganckie portrety cieszyły się dużym zainteresowaniem publiczności. Preferował motywy historyczne i militarne. Szczególnie znane są jego przedstawienia wojen francuskich za czasów Napoleona. Jednak Jean Louis Ernest Meissonier był chwalony nie tylko za swoje dzieła sztuki. Militarne i często stylizowane przedstawienia krytykowali także koledzy artyści. Impresjonista Gustave Courbet był jednym z najwybitniejszych krytyków jego twórczości.
Od około 1870 roku galeria Georges Petit włączyła jego prace do swojej oferty. Za pośrednictwem tej galerii jego prace docierały do licznych zamożnych miłośników sztuki w Ameryce, którzy z upodobaniem kupowali dzieła Meissoniera. Do szerokiego grona odbiorców docierał także dzięki swoim akwafortom, litografiom i rysunkom. W swoich czasach był jednym z czołowych twórców klasycyzmu. Niektóre z jego prac były nagradzane już za jego życia. W 1867 roku po raz pierwszy otrzymał możliwość wzięcia udziału w Wystawie Światowej w Paryżu ze swoimi pomysłami artystycznymi. Specjalnie na tę okazję stworzył pięć obrazów. Meissonier uczestniczył również w Targach Światowych w 1878 roku. Na krótko przed śmiercią otrzymał Krzyż Legii Honorowej, jedno z najwyższych odznaczeń Francji. Jego syn Jean Charles również posiadał wielki talent artystyczny, nic więc dziwnego, że zawodowo poszedł w ślady ojca. Pobierał również lekcje od swojego ojca. Meissonier zmarł w Paryżu w 1891 roku w wieku 75 lat. Rue Meissonier w 17 okręgu Paryża została nazwana na cześć odnoszącego sukcesy artysty.
Strona 1 / 3