Dionisio Baixeras y Verdaguer (1862 - 1943) był hiszpańskim malarzem naturalistą. Studia artystyczne rozpoczął bardzo wcześnie. Już w wieku 15 lat został zapisany do szkoły artystycznej La Lonja w rodzinnej Barcelonie. Wśród jego nauczycieli byli znani katalońscy malarze, tacy jak Agustín Rigalt, Ramón Martí Alsina czy Antoni Caba. Wraz z braćmi Jose i Juanem Llimonas należał do znanego kręgu artystów w San Lluc. Założone przez braci Juana i Josepa Llimona oraz kilku innych artystów w latach 90-tych XIX wieku, stowarzyszenie zrzeszało licznych malarzy, rzeźbiarzy, architektów i innych barcelońskich artystów, w tym takie sławy jak Gaudí.
W wieku 24 lat, Verdaguer został przyciągnięty do Paryża. Spędził tam 4 lata i namalował wiele obrazów. Były to głównie krajobrazy spoza wielkiego miasta. W czasie pobytu w Paryżu zapoznał się z twórczością malarzy realizmu i naturalizmu, takich jak Jean Francois Millet, Jules Bastien Lepage i Pascal Dagnan Bouveret. Młody artysta był pod wielkim wrażeniem ich stylu, który miał wywrzeć trwały wpływ na jego późniejszą twórczość. Na arenie międzynarodowej zadebiutował w Paryżu w 1886 roku obrazem "Schiffer von Barcelona". Po udanym pobycie w Paryżu, Verdaguer ostatecznie powrócił do rodzinnego miasta i spędził większość swojego życia w Barcelonie.
Dzieła Dionisio Baixeras y Verdaguer były bardzo dobrze przyjmowane również za jego życia. Wynikało to nie tylko z jego wyrazistych, szczegółowych, a zarazem intymnych przedstawień, ale także z tematyki, którą wybierał. Jego malarstwo przypisuje się naturalizmowi, ale w niektórych obrazach można też dostrzec wpływy orientalizmu czy kostiumologii. Szczególnie te ostatnie motywy były popularne, ponieważ przedstawiały bardziej codzienne sceny i obyczaje hiszpańskiego społeczeństwa jego czasów. Wiele z jego obrazów ma motywy morskie i pokazuje życie prostych rybaków z Hiszpanii. Z jego dzieł inspirowanych orientalizmem szczególnie znana jest praca "Abd al-Rahman III przyjmuje ambasadora na dworze w Kordobie" (1885). Dzięki jego dziełu "Portret żony malarza" z 1885 roku wiadomo, że Verdaguer był żonaty.
Dionisio Baixeras y Verdaguer (1862 - 1943) był hiszpańskim malarzem naturalistą. Studia artystyczne rozpoczął bardzo wcześnie. Już w wieku 15 lat został zapisany do szkoły artystycznej La Lonja w rodzinnej Barcelonie. Wśród jego nauczycieli byli znani katalońscy malarze, tacy jak Agustín Rigalt, Ramón Martí Alsina czy Antoni Caba. Wraz z braćmi Jose i Juanem Llimonas należał do znanego kręgu artystów w San Lluc. Założone przez braci Juana i Josepa Llimona oraz kilku innych artystów w latach 90-tych XIX wieku, stowarzyszenie zrzeszało licznych malarzy, rzeźbiarzy, architektów i innych barcelońskich artystów, w tym takie sławy jak Gaudí.
W wieku 24 lat, Verdaguer został przyciągnięty do Paryża. Spędził tam 4 lata i namalował wiele obrazów. Były to głównie krajobrazy spoza wielkiego miasta. W czasie pobytu w Paryżu zapoznał się z twórczością malarzy realizmu i naturalizmu, takich jak Jean Francois Millet, Jules Bastien Lepage i Pascal Dagnan Bouveret. Młody artysta był pod wielkim wrażeniem ich stylu, który miał wywrzeć trwały wpływ na jego późniejszą twórczość. Na arenie międzynarodowej zadebiutował w Paryżu w 1886 roku obrazem "Schiffer von Barcelona". Po udanym pobycie w Paryżu, Verdaguer ostatecznie powrócił do rodzinnego miasta i spędził większość swojego życia w Barcelonie.
Dzieła Dionisio Baixeras y Verdaguer były bardzo dobrze przyjmowane również za jego życia. Wynikało to nie tylko z jego wyrazistych, szczegółowych, a zarazem intymnych przedstawień, ale także z tematyki, którą wybierał. Jego malarstwo przypisuje się naturalizmowi, ale w niektórych obrazach można też dostrzec wpływy orientalizmu czy kostiumologii. Szczególnie te ostatnie motywy były popularne, ponieważ przedstawiały bardziej codzienne sceny i obyczaje hiszpańskiego społeczeństwa jego czasów. Wiele z jego obrazów ma motywy morskie i pokazuje życie prostych rybaków z Hiszpanii. Z jego dzieł inspirowanych orientalizmem szczególnie znana jest praca "Abd al-Rahman III przyjmuje ambasadora na dworze w Kordobie" (1885). Dzięki jego dziełu "Portret żony malarza" z 1885 roku wiadomo, że Verdaguer był żonaty.
Strona 1 / 1