Charles Towne był brytyjskim artystą znanym z malarstwa pejzażowego i przedstawiania zwierząt. Jego ojciec Richard również był artystą specjalizującym się w portrecie. Już w dzieciństwie dało się zauważyć talent Towne'a do sztuki i malarstwa. Na lekcjach u malarza pejzażysty John Rathbone poznał ważne techniki i otrzymał cenną zachętę. Pierwsze prace artystyczne Charlesa Towne'a ograniczały się do ozdobnego dekorowania powozów. Z czasem pojawiły się inne, ekscytujące możliwości artystycznej samorealizacji. W 1787 r. jego kariera nabrała nowego rozpędu. Punktem wyjścia była wystawa jednego z jego obrazów pejzażowych w Liverpoolu w 1787 r. Minęło zaledwie kilka lat, zanim Charles Towne zyskał sławę jako malarz zwierząt i krajobrazów. W 1799 r. artysta przeniósł się do Londynu, gdzie spędził kilka burzliwych lat. W tym okresie udało mu się nawet wystawić swoje prace w Royal Academy of Arts, jednej z najważniejszych brytyjskich instytucji artystycznych. Pobyt w Londynie upłynął mu pod znakiem intensywnej pracy artystycznej i wielu ciekawych spotkań z twórcami swoich czasów. W 1810 roku Towne powrócił do Liverpoolu. Tam, wraz z innymi kolegami, założył Liverpool Academy of Arts. Wykorzystywał to forum do regularnego wystawiania własnych prac. W 1837 r. ogarnęła go tęsknota za londyńską metropolią. Tam spędził ostatni okres swojego życia, aż do śmierci w 1840 roku.
Charakterystyczne dla twórczości Towne'a są sielskie motywy pejzażowe i zwierzęce. Jego popularnym tematem obrazów są głównie zwierzęta domowe i gospodarskie. Jednak do jego portfolio należą również prace z udziałem dzikich zwierząt. W 1820 roku stworzył pełen wdzięku obraz przedstawiający parę lwów pod tytułem Lew i Lwica. Już w 1800 roku na jednym z obrazów przedstawił tygrysy. Jego entuzjazm dla piękna natury jest widoczny we wszystkich jego obrazach. Charakterystyczne dla sztuki Charlesa Townesa są realistyczne i szczegółowe przedstawienia. W kilku jego obrazach pojawiają się także przedstawienia ludzi. Są one jednak ograniczone głównie do osób takich jak jeźdźcy, myśliwi czy rolnicy. Osoby, które wszystkie wydają się być na swój sposób blisko związane z naturą. Sceny miejskie nie należą do jego ulubionych motywów malarskich. Wyjątkiem jest motyw targów bydła w Norwich. Ale nawet na tym portrecie zwierzęta są bardziej widoczne niż ludzie. Towne malował głównie małoformatowe obrazy olejne. Jego otoczenie opisywało Charlesa Towne'a jako osobę szorstką i niezbyt kulturalną. Mimo to jego twórczość spotkała się z dobrym przyjęciem publiczności. Koledzy artyści jego czasów doceniali jego twórczość. Szczegółowe, niemal fotorealistyczne obrazy wiedziały, jak inspirować. Wynikało to przede wszystkim ze starannej techniki, z jaką Towne przenosił swoje obrazy na papier.
Charles Towne był brytyjskim artystą znanym z malarstwa pejzażowego i przedstawiania zwierząt. Jego ojciec Richard również był artystą specjalizującym się w portrecie. Już w dzieciństwie dało się zauważyć talent Towne'a do sztuki i malarstwa. Na lekcjach u malarza pejzażysty John Rathbone poznał ważne techniki i otrzymał cenną zachętę. Pierwsze prace artystyczne Charlesa Towne'a ograniczały się do ozdobnego dekorowania powozów. Z czasem pojawiły się inne, ekscytujące możliwości artystycznej samorealizacji. W 1787 r. jego kariera nabrała nowego rozpędu. Punktem wyjścia była wystawa jednego z jego obrazów pejzażowych w Liverpoolu w 1787 r. Minęło zaledwie kilka lat, zanim Charles Towne zyskał sławę jako malarz zwierząt i krajobrazów. W 1799 r. artysta przeniósł się do Londynu, gdzie spędził kilka burzliwych lat. W tym okresie udało mu się nawet wystawić swoje prace w Royal Academy of Arts, jednej z najważniejszych brytyjskich instytucji artystycznych. Pobyt w Londynie upłynął mu pod znakiem intensywnej pracy artystycznej i wielu ciekawych spotkań z twórcami swoich czasów. W 1810 roku Towne powrócił do Liverpoolu. Tam, wraz z innymi kolegami, założył Liverpool Academy of Arts. Wykorzystywał to forum do regularnego wystawiania własnych prac. W 1837 r. ogarnęła go tęsknota za londyńską metropolią. Tam spędził ostatni okres swojego życia, aż do śmierci w 1840 roku.
Charakterystyczne dla twórczości Towne'a są sielskie motywy pejzażowe i zwierzęce. Jego popularnym tematem obrazów są głównie zwierzęta domowe i gospodarskie. Jednak do jego portfolio należą również prace z udziałem dzikich zwierząt. W 1820 roku stworzył pełen wdzięku obraz przedstawiający parę lwów pod tytułem Lew i Lwica. Już w 1800 roku na jednym z obrazów przedstawił tygrysy. Jego entuzjazm dla piękna natury jest widoczny we wszystkich jego obrazach. Charakterystyczne dla sztuki Charlesa Townesa są realistyczne i szczegółowe przedstawienia. W kilku jego obrazach pojawiają się także przedstawienia ludzi. Są one jednak ograniczone głównie do osób takich jak jeźdźcy, myśliwi czy rolnicy. Osoby, które wszystkie wydają się być na swój sposób blisko związane z naturą. Sceny miejskie nie należą do jego ulubionych motywów malarskich. Wyjątkiem jest motyw targów bydła w Norwich. Ale nawet na tym portrecie zwierzęta są bardziej widoczne niż ludzie. Towne malował głównie małoformatowe obrazy olejne. Jego otoczenie opisywało Charlesa Towne'a jako osobę szorstką i niezbyt kulturalną. Mimo to jego twórczość spotkała się z dobrym przyjęciem publiczności. Koledzy artyści jego czasów doceniali jego twórczość. Szczegółowe, niemal fotorealistyczne obrazy wiedziały, jak inspirować. Wynikało to przede wszystkim ze starannej techniki, z jaką Towne przenosił swoje obrazy na papier.
Strona 1 / 1