Antoine Pesne był francuskim malarzem, który zdobył europejską sławę przede wszystkim dzięki swoim portretom pruskiej arystokracji XVIII wieku. Pesne uważany jest za jednego z twórców malarstwa rokokowego, zwłaszcza fryderycjańskiego, a oprócz portretów stworzył serię ambitnych, wielkoformatowych malowideł sufitowych, a także serię przedstawiającą tancerki i aktorki występujące w Operze Berlińskiej, wzorowaną na stylu Antoine'a Watteau.
Urodzony 29 maja 1683 roku w Paryżu, Pesne studiował najpierw w rodzinnym mieście u swego wuja, malarza Charles de la Fosse, oraz u innych czołowych portrecistów francuskich, takich jak Nicolas de Largillière i HHyacinthe Francois Rigaud, zanim zapisał się na stypendium do Académie Royale w Rzymie. Stypendium to pozwoliło mu spędzić dłuższy czas w Wenecji, Neapolu i Rzymie, gdzie przez kilka miesięcy pobierał nauki u wybitnego malarza barokowego Andrei Cellestiego. W 1707 r. wykonanym przez Pesne'a całopostaciowym portretem pruskiego wysłannika w Wenecji, barona von Knyphausen, zwrócił uwagę Fryderyka I Pruskiego, który mianował go nadwornym portrecistą, zastępując Holendra Augustina Terwestena. To prestiżowe stanowisko miało trwale zaważyć na jego wpływie i znaczeniu dla europejskiego malarstwa dworskiego. Dzięki swojej pozycji na dworze pruskim poznał w latach trzydziestych XVII wieku architekta Georga Wenzeslausa von Knobelsdorffa, z którym podjął się artystycznego opracowania pałaców Rheinsberg, Charlottenburg, Sanssouci i Poczdam. Jego mecenas król Fryderyk ufundował mu dom przy Oberwallstrasse 3 w Berlinie, w którym mieszkał aż do śmierci 5 sierpnia 1757 roku. Pesne był nie tylko wysoko ceniony przez współczesnych. Jego sława i zasługi dla państwa pruskiego sprawiły, że jeszcze 150 lat po jego śmierci magistrat Berlina umieścił w 1902 r. na domu zmarłego malarza tablicę pamiątkową, która dziś już się nie zachowała. Historycy przypuszczają, że w czasie II wojny światowej został przetopiony na potrzeby produkcji broni. Obecnie prace Pesne znajdują się w zbiorach takich instytucji jak pałace Charlottenburg, Rheinsberg i Sanssouci, a także w wielu muzeach niemieckich.
Charakterystyczne cechy stylistyczne Pesne'a to miękkie, dyskretne nakładanie farby, które zdaje się antycypować impresjonistyczne dzieła Pierre'a-Augusta Renoira, oraz umiejętność umieszczania portretowanych arystokratów w szerszym kontekście znaczeniowym poprzez alegoryczne i mitologiczne aluzje.
Antoine Pesne był francuskim malarzem, który zdobył europejską sławę przede wszystkim dzięki swoim portretom pruskiej arystokracji XVIII wieku. Pesne uważany jest za jednego z twórców malarstwa rokokowego, zwłaszcza fryderycjańskiego, a oprócz portretów stworzył serię ambitnych, wielkoformatowych malowideł sufitowych, a także serię przedstawiającą tancerki i aktorki występujące w Operze Berlińskiej, wzorowaną na stylu Antoine'a Watteau.
Urodzony 29 maja 1683 roku w Paryżu, Pesne studiował najpierw w rodzinnym mieście u swego wuja, malarza Charles de la Fosse, oraz u innych czołowych portrecistów francuskich, takich jak Nicolas de Largillière i HHyacinthe Francois Rigaud, zanim zapisał się na stypendium do Académie Royale w Rzymie. Stypendium to pozwoliło mu spędzić dłuższy czas w Wenecji, Neapolu i Rzymie, gdzie przez kilka miesięcy pobierał nauki u wybitnego malarza barokowego Andrei Cellestiego. W 1707 r. wykonanym przez Pesne'a całopostaciowym portretem pruskiego wysłannika w Wenecji, barona von Knyphausen, zwrócił uwagę Fryderyka I Pruskiego, który mianował go nadwornym portrecistą, zastępując Holendra Augustina Terwestena. To prestiżowe stanowisko miało trwale zaważyć na jego wpływie i znaczeniu dla europejskiego malarstwa dworskiego. Dzięki swojej pozycji na dworze pruskim poznał w latach trzydziestych XVII wieku architekta Georga Wenzeslausa von Knobelsdorffa, z którym podjął się artystycznego opracowania pałaców Rheinsberg, Charlottenburg, Sanssouci i Poczdam. Jego mecenas król Fryderyk ufundował mu dom przy Oberwallstrasse 3 w Berlinie, w którym mieszkał aż do śmierci 5 sierpnia 1757 roku. Pesne był nie tylko wysoko ceniony przez współczesnych. Jego sława i zasługi dla państwa pruskiego sprawiły, że jeszcze 150 lat po jego śmierci magistrat Berlina umieścił w 1902 r. na domu zmarłego malarza tablicę pamiątkową, która dziś już się nie zachowała. Historycy przypuszczają, że w czasie II wojny światowej został przetopiony na potrzeby produkcji broni. Obecnie prace Pesne znajdują się w zbiorach takich instytucji jak pałace Charlottenburg, Rheinsberg i Sanssouci, a także w wielu muzeach niemieckich.
Charakterystyczne cechy stylistyczne Pesne'a to miękkie, dyskretne nakładanie farby, które zdaje się antycypować impresjonistyczne dzieła Pierre'a-Augusta Renoira, oraz umiejętność umieszczania portretowanych arystokratów w szerszym kontekście znaczeniowym poprzez alegoryczne i mitologiczne aluzje.
Strona 1 / 1