Ojciec Henry'ego Tonksa był fabrykantem i właścicielem odlewni mosiądzu w angielskim mieście Birmingham. Po ukończeniu szkoły i college'u młoda Tonks studiowała medycynę, a następnie przez kilka lat pracowała jako chirurg w różnych szpitalach w Londynie. Ostatecznie uczył anatomii studentów w Royal Free Hospital w Londynie. W wieku 28 lat Henry Tonks, który interesował się sztuką, oprócz pracy lekarskiej i nauczycielskiej, rozpoczął naukę w wieczorowych klasach Westminster School of Art. Jego nauczycielem był znany malarz i nauczyciel sztuki Frederick Braown. Już trzy lata później Tonks wystawił swoje pierwsze prace w New English Club, którego członkiem został również kilka lat później. Kiedy jego nauczyciel otrzymał propozycję objęcia katedry sztuki pięknej na University College London, Tonks podążył za nim i sam został nauczycielem malarstwa. Cieszył się znakomitą reputacją, choć studenci nieco się go obawiali, zwłaszcza ze względu na jego "surowe oko chirurga". Wśród jego uczniów byli tacy, którzy później sami stali się znanymi malarzami, jak Paul Nash, William E.C. Morgan, Harold Gilman i Winifred Knights.
Wraz z wybuchem pierwszej wojny światowej, Tonks wznowił swoją uśpioną karierę medyczną, pracując najpierw jako lekarz w różnych angielskich obozach jenieckich. Później był chirurgiem w szpitalu Czerwonego Krzyża we Francji (Marna) oraz w szpitalu we Włoszech. Został porucznikiem w Royal Medical Army Corps i jednocześnie pełnił funkcję oficjalnego artysty wojennego m.in. na froncie zachodnim. Współpracował także z Haroldem Gillesem, który utrwalał w malarstwie obrażenia twarzy rannych żołnierzy, pokazywane później na wystawach pod nazwą "Faces of Battle".
Po wojnie Henry Tonks powrócił do University College London i w latach 1918-1930 był profesorem Släde, zastępując Fredericka Browna. W 1930 roku przeszedł na emeryturę i zmarł siedem lat później w swoim domu w Chelsea. Później założył rodzinę. Henry Tonks był jednym z pierwszych brytyjskich malarzy zainspirowanych francuskim impresjonizmem. Był również karykaturzystą. Współpracował z tak znanymi malarzami jak Walter Sickert, John Singer Sargent i James McNeill Whistler. Do jego najwybitniejszych dzieł należą pastelowe rysunki, które artysta wykonał francuskiemu rzeźbiarzowi Auguste Rodin i jego żonie.
Ojciec Henry'ego Tonksa był fabrykantem i właścicielem odlewni mosiądzu w angielskim mieście Birmingham. Po ukończeniu szkoły i college'u młoda Tonks studiowała medycynę, a następnie przez kilka lat pracowała jako chirurg w różnych szpitalach w Londynie. Ostatecznie uczył anatomii studentów w Royal Free Hospital w Londynie. W wieku 28 lat Henry Tonks, który interesował się sztuką, oprócz pracy lekarskiej i nauczycielskiej, rozpoczął naukę w wieczorowych klasach Westminster School of Art. Jego nauczycielem był znany malarz i nauczyciel sztuki Frederick Braown. Już trzy lata później Tonks wystawił swoje pierwsze prace w New English Club, którego członkiem został również kilka lat później. Kiedy jego nauczyciel otrzymał propozycję objęcia katedry sztuki pięknej na University College London, Tonks podążył za nim i sam został nauczycielem malarstwa. Cieszył się znakomitą reputacją, choć studenci nieco się go obawiali, zwłaszcza ze względu na jego "surowe oko chirurga". Wśród jego uczniów byli tacy, którzy później sami stali się znanymi malarzami, jak Paul Nash, William E.C. Morgan, Harold Gilman i Winifred Knights.
Wraz z wybuchem pierwszej wojny światowej, Tonks wznowił swoją uśpioną karierę medyczną, pracując najpierw jako lekarz w różnych angielskich obozach jenieckich. Później był chirurgiem w szpitalu Czerwonego Krzyża we Francji (Marna) oraz w szpitalu we Włoszech. Został porucznikiem w Royal Medical Army Corps i jednocześnie pełnił funkcję oficjalnego artysty wojennego m.in. na froncie zachodnim. Współpracował także z Haroldem Gillesem, który utrwalał w malarstwie obrażenia twarzy rannych żołnierzy, pokazywane później na wystawach pod nazwą "Faces of Battle".
Po wojnie Henry Tonks powrócił do University College London i w latach 1918-1930 był profesorem Släde, zastępując Fredericka Browna. W 1930 roku przeszedł na emeryturę i zmarł siedem lat później w swoim domu w Chelsea. Później założył rodzinę. Henry Tonks był jednym z pierwszych brytyjskich malarzy zainspirowanych francuskim impresjonizmem. Był również karykaturzystą. Współpracował z tak znanymi malarzami jak Walter Sickert, John Singer Sargent i James McNeill Whistler. Do jego najwybitniejszych dzieł należą pastelowe rysunki, które artysta wykonał francuskiemu rzeźbiarzowi Auguste Rodin i jego żonie.
Strona 1 / 1