"Rodzina" to późne dzieło Schielego, które pod innym tytułem zostało wystawione na marcowej Secesji w 1918 roku, czyli w roku jego śmierci. Widać na nim trzy osoby siedzące nad i przed sobą. Ojciec i matka są nadzy, ojciec siedzi wyniesiony ponad matkę. Ona z kolei trzyma niemowlę między nogami, co sugeruje narodziny dziecka. Wydaje się, że Schiele wziął za wzór swojego siostrzeńca Toniego. W porównaniu z dwojgiem dorosłych, to dziecko ma świeży wyraz twarzy, oczy są duże i wyraźne, usta pełne i czerwone.

Zauważmy, że wszystkie trzy osoby patrzą w różnych kierunkach. Ojciec i matka patrzą przed siebie, wydają się introwertyczni, niemal nieobecni. Wizualnie ludzie ci są zaprojektowani jako całość, ale wewnętrznie każdy z nich wydaje się żyć w swoim własnym świecie. Ten świat wydaje się męczący i wymagający. Nagość ojca i matki wskazuje na bezbronność, co wyraża się także przy narodzinach dziecka. Młoda jeszcze twarz ojca wydaje się wychudzona, z wieloma zmarszczkami. Mimo to, smukłe ciało jest również umięśnione. Malarz ekspresjonista bardzo obciążył łydki, kolana, ramiona i niemalże przerośnięte dłonie. Mimo ubóstwa, postawa ta wyraża, że ojciec jest rodzajem schronienia dla matki i dziecka, gdyż jego nogi stanowią ramę dla postaci matki.

Matka jest również młodą kobietą. Jej piękna twarz z brązowymi lokami jest równa, ale spojrzenie prowadzi donikąd. Nieuchronnie zastanawiamy się, jakie myśli chodzą jej po głowie. W przeciwieństwie do męża, jej ręce zwisają swobodnie po obu stronach. Inaczej niż można by się spodziewać, nie bierze dziecka w ramiona ani nie kładzie na nim ręki. Dziecko z kolei zawijane jest w kolorowe kocyki i ubranka. W ten sposób stanowi również kolorystyczny kontrapunkt dla nagiej skóry rodziców.
. Grupa postaci wyraźnie wyróżnia się na ciemnym, niemal jaskiniowym tle: to intensywne dzieło sztuki skłania do refleksji!

---

Rodzina · Egon Schiele
/ Bridgeman Images