Victor Vignon jest obecnie uważany za jednego z najsubtelniejszych, a jednocześnie najtrwalszych przedstawicieli francuskiego impresjonizmu, którego twórczość charakteryzuje się subtelną wrażliwością na światło i atmosferę. Jego pejzaże, często przedstawiające łagodne wzgórza i lasy Île-de-France, rozwijają cichą poezję, która wciąga widza w świat kontemplacyjnego spokoju. Vignon unikał dramatycznych efektów, zamiast tego preferując powściągliwą paletę, która zachowała naturalny charakter scenerii. Jego styl malarski charakteryzuje się luźną pracą pędzla, która oddaje ulotną jakość chwili bez poświęcania przejrzystości. Wpływ artystów takich jak Camille Pissarro i Paul Cézanne jest widoczny w jego języku wizualnym, ale Vignon opracował charakterystyczne podejście, charakteryzujące się harmonijną równowagą między strukturą a atmosferą.

Historycy sztuki szczególnie cenią zdolność Vignona do doceniania tego, co niespektakularne i nadawania codzienności cichej wielkości. W jego pracach mniej chodzi o rewolucyjne gesty, a bardziej o głęboki związek z naturą. W czasach, gdy impresjonizm jest często kojarzony z wielkimi nazwiskami i spektakularnymi innowacjami, Vignon reprezentuje inną, niemal medytacyjną stronę tego ruchu. Jego obrazy zapraszają widzów do zatrzymania się i odkrycia subtelnych tonów światła i krajobrazu. Dziś jego prace są cenione w najważniejszych muzeach i kolekcjach, a jego wkład w rozwój impresjonizmu jest coraz bardziej rozpoznawalny. Vignon pozostawił po sobie dorobek, który urzeka swoją cichą siłą i poetycką głębią, wciąż oczarowując widzów.