Malarka Maria Blanchard, która żyła w Santander w 1881 roku, a zmarła w Paryżu w 1932 roku, inspiruje swoim kubistycznym językiem obrazowym, który do dziś wydaje się bardzo nowoczesny. Jej życie było jak kolejka górska: z jednej strony Maria Blanchard urodziła się niepełnosprawna. Była bardzo mała, garbata i nie mogła prawidłowo chodzić. Jednocześnie Blanchard miał wielki talent artystyczny i od 1903 roku kształcił się w madryckiej Akademii Sztuki. Następnie przebywał na stypendium w Paryżu, m.in. u fowistycznego malarza Keesa van Dongena. W Paryżu Maria Blanchard zachwyciła się powstającym w tym czasie kubizmem. Blanchard zgłębiał syntetyczny kubizm Juan Gris, który w kolażach wykorzystywał w równym stopniu materiały, papier i farbę.
Obraz olejny "Kompozycja z ludźmi" z 1916 roku demonstruje rozpad konwencjonalnej struktury piktorialnej: jako zestawienie kanciastych i okrągłych form, kolorów i ornamentów Blanchard montuje swój obraz, w którym nawet kubistyczna figura nie zajmuje prominentnej czy indywidualnej pozycji. "Kompozycja kubistyczna" posuwa tę metodę jeszcze dalej: bardzo efektownie zestawione są tu na równi różne, mocno rozgraniczone obszary barw i ornamentów.
Aby zarobić na życie, Maria Blanchard w latach 1914-1916 uczyła uczniów rysunku. Po udziale w wystawie "Salon des Indépendants" w 1921 roku Blanchard odniósł również chwilowy sukces finansowy. Mimo to jej sytuacja finansowa była napięta, Maria Blanchard pozostawała zależna od mecenasów. Wynikało to z niepewnej sytuacji ekonomicznej i jej słabnącego zdrowia. Niezależnie od tego, fascynująca jest odważna twórczość artysty, czy to "Matka z dzieckiem" z 1922 roku, czy "Kobieta z gitarą".
Malarka Maria Blanchard, która żyła w Santander w 1881 roku, a zmarła w Paryżu w 1932 roku, inspiruje swoim kubistycznym językiem obrazowym, który do dziś wydaje się bardzo nowoczesny. Jej życie było jak kolejka górska: z jednej strony Maria Blanchard urodziła się niepełnosprawna. Była bardzo mała, garbata i nie mogła prawidłowo chodzić. Jednocześnie Blanchard miał wielki talent artystyczny i od 1903 roku kształcił się w madryckiej Akademii Sztuki. Następnie przebywał na stypendium w Paryżu, m.in. u fowistycznego malarza Keesa van Dongena. W Paryżu Maria Blanchard zachwyciła się powstającym w tym czasie kubizmem. Blanchard zgłębiał syntetyczny kubizm Juan Gris, który w kolażach wykorzystywał w równym stopniu materiały, papier i farbę.
Obraz olejny "Kompozycja z ludźmi" z 1916 roku demonstruje rozpad konwencjonalnej struktury piktorialnej: jako zestawienie kanciastych i okrągłych form, kolorów i ornamentów Blanchard montuje swój obraz, w którym nawet kubistyczna figura nie zajmuje prominentnej czy indywidualnej pozycji. "Kompozycja kubistyczna" posuwa tę metodę jeszcze dalej: bardzo efektownie zestawione są tu na równi różne, mocno rozgraniczone obszary barw i ornamentów.
Aby zarobić na życie, Maria Blanchard w latach 1914-1916 uczyła uczniów rysunku. Po udziale w wystawie "Salon des Indépendants" w 1921 roku Blanchard odniósł również chwilowy sukces finansowy. Mimo to jej sytuacja finansowa była napięta, Maria Blanchard pozostawała zależna od mecenasów. Wynikało to z niepewnej sytuacji ekonomicznej i jej słabnącego zdrowia. Niezależnie od tego, fascynująca jest odważna twórczość artysty, czy to "Matka z dzieckiem" z 1922 roku, czy "Kobieta z gitarą".
Strona 1 / 1