Litografia była terminem używanym w XIX wieku do opisania szeroko rozpowszechnionej techniki produkcji kolorowych odbitek, zazwyczaj w procesie litograficznym. Zadaniem litografa było przeniesienie dzieła sztuki na kamień drukarski, tak aby teksty i obrazy mogły być następnie masowo produkowane. Praca wymagała zarówno kreatywności, jak i umiejętności, czego Louis Haghe nauczył się w dzieciństwie. Urodził się w Tournai, w Belgii w 1806 roku, pochodził z rodziny architektów - zarówno jego ojciec, jak i dziadek byli znanymi architektami. Zamiast jednak zajmować się usuwaniem budynków, Haghe upodobał sobie litografię i rozpoczął szkolenie w swojej ojczyźnie.
W 1823 r. przeniósł się do Londynu, gdzie wraz z William Day założył firmę Day & Haghe, która stała się jedną z najsłynniejszych drukarni litograficznych wczesnej epoki wiktoriańskiej. Obaj artyści i przedsiębiorcy tworzyli i drukowali szeroką gamę tematów, od scen myśliwskich, przez obrazy architektoniczne, po topografie i pejzaże. Specjalizowali się w druku kolorowym, z którym odnosili sukcesy w całej Europie, publikując wystawne dzieła o Hiszpanii, Portugalii, Belgii, Niemczech, Egipcie i Nubii. Ich praca odniosła taki sukces, że w 1836 roku Day i Haghe znaleźli się w służbie królowej angielskiej.
W połowie okresu twórczego Louis Haghe koncentruje się coraz bardziej na własnych pracach w akwareli. Jego ulubionymi tematami - zgodnie z rodziną architektów - były przede wszystkim sceny z zewnątrz i wewnątrz budynków i budowli w Europie. Dzięki wyraźnemu talentowi do gry światłem i cieniem oraz niezwykle drobiazgowemu i szczegółowemu stylowi, jego prace zyskały również duże uznanie i były wystawiane m.in. w "Victoria and Albert Museum". Wiele z jego prac jest niekiedy tak realistycznych i szczegółowych, że trzeba się kilka razy przyjrzeć, by nie pomylić ich z fotografiami. Dzieła Haughesa robią tym większe wrażenie, że Belg urodził się z deformacją prawej ręki. Pod koniec okresu twórczego stworzył również ceniony cykl rysunków z Belgii i Niemiec, w którym przedstawił przede wszystkim wnętrza miejsc kultu, takich jak chór Santa Maria Novella we Florencji, Bazylika św. Marka w Wenecji, Bazylika św. Większość inspiracji czerpał z podróży po Europie. Louis Haghe zmarł w Londynie w 1885 roku.
Litografia była terminem używanym w XIX wieku do opisania szeroko rozpowszechnionej techniki produkcji kolorowych odbitek, zazwyczaj w procesie litograficznym. Zadaniem litografa było przeniesienie dzieła sztuki na kamień drukarski, tak aby teksty i obrazy mogły być następnie masowo produkowane. Praca wymagała zarówno kreatywności, jak i umiejętności, czego Louis Haghe nauczył się w dzieciństwie. Urodził się w Tournai, w Belgii w 1806 roku, pochodził z rodziny architektów - zarówno jego ojciec, jak i dziadek byli znanymi architektami. Zamiast jednak zajmować się usuwaniem budynków, Haghe upodobał sobie litografię i rozpoczął szkolenie w swojej ojczyźnie.
W 1823 r. przeniósł się do Londynu, gdzie wraz z William Day założył firmę Day & Haghe, która stała się jedną z najsłynniejszych drukarni litograficznych wczesnej epoki wiktoriańskiej. Obaj artyści i przedsiębiorcy tworzyli i drukowali szeroką gamę tematów, od scen myśliwskich, przez obrazy architektoniczne, po topografie i pejzaże. Specjalizowali się w druku kolorowym, z którym odnosili sukcesy w całej Europie, publikując wystawne dzieła o Hiszpanii, Portugalii, Belgii, Niemczech, Egipcie i Nubii. Ich praca odniosła taki sukces, że w 1836 roku Day i Haghe znaleźli się w służbie królowej angielskiej.
W połowie okresu twórczego Louis Haghe koncentruje się coraz bardziej na własnych pracach w akwareli. Jego ulubionymi tematami - zgodnie z rodziną architektów - były przede wszystkim sceny z zewnątrz i wewnątrz budynków i budowli w Europie. Dzięki wyraźnemu talentowi do gry światłem i cieniem oraz niezwykle drobiazgowemu i szczegółowemu stylowi, jego prace zyskały również duże uznanie i były wystawiane m.in. w "Victoria and Albert Museum". Wiele z jego prac jest niekiedy tak realistycznych i szczegółowych, że trzeba się kilka razy przyjrzeć, by nie pomylić ich z fotografiami. Dzieła Haughesa robią tym większe wrażenie, że Belg urodził się z deformacją prawej ręki. Pod koniec okresu twórczego stworzył również ceniony cykl rysunków z Belgii i Niemiec, w którym przedstawił przede wszystkim wnętrza miejsc kultu, takich jak chór Santa Maria Novella we Florencji, Bazylika św. Marka w Wenecji, Bazylika św. Większość inspiracji czerpał z podróży po Europie. Louis Haghe zmarł w Londynie w 1885 roku.
Strona 1 / 5