Norweg Frits Thaulow malował obrazy w stylu impresjonistycznym. Znany był przede wszystkim z naturalistycznych przedstawień pejzaży. W jego pracach często pojawiają się rzeki i jeziora, które w efektowny sposób oddają szczegóły otoczenia. Thaulow urodził się w Christianii, obecnie Oslo. Był synem zamożnego aptekarza i bratankiem Gustava Ferdinanda Thaulowa, który założył muzeum w Kilonii. Edukację artystyczną rozpoczął w 1870 roku w Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuki w Kopenhadze. W latach 1873-1875 studiował w Baden School of Art w Karlsruhe.
Thaulow był jednym z pierwszych artystów, którzy osiedlili się w Skagen w północnej Jutlandii. Nieco później region ten stał się znany z utalentowanych malarzy. W 1879 roku przybył na te tereny wraz z przyjacielem Christian Krohg. Na początku był sceptyczny, ale Christian skutecznie przekonał go do spędzenia tam lata i jesieni. W tym czasie Thaulow specjalizował się w malarstwie marynistycznym. Znalazł tam wiele ciekawych motywów, zwłaszcza małe łodzie rybackie na brzegach półwyspu. Około 1880 r. powrócił do Norwegii. W tym czasie było już jasne, że wraz z Christianem Krohgiem i Erik Werenskiold będzie on należał do czołówki młodych postaci norweskiej sceny artystycznej. Wszyscy trzej byli orędownikami bardziej nowoczesnej i rozszerzonej koncepcji sztuki, która nie była ukierunkowana wyłącznie na ideały mieszczańskie. W 1882 roku Thaulow pomógł zorganizować pierwszą Narodową Wystawę Sztuki w Oslo, znaną w Norwegii pod nazwą Høstutstillingen, co tłumaczy się jako Wystawa Jesienna. Była to ważna platforma dla przedstawicieli sztuki współczesnej.
Około dziesięć lat później norweski artysta odwrócił się od swojej ojczyzny. Wyjechał do Paryża, aby zdobyć nowe wrażenia artystyczne. Wcześniej przebywał przez pewien czas we Francji. W tym czasie jego twórczość pozostawała pod silnym wpływem impresjonistów francuskich. Thaulow starał się uchwycić w swoich pracach paryski pejzaż miejski. Jednak dość szybko zorientował się, że ten rodzaj malarstwa po prostu mu nie odpowiada. Udał się więc do okolicznych małych miasteczek i wsi, aby znaleźć inspirację dla swoich obrazów. Przedstawienie małej wiejskiej uliczki stało się jednym z najbardziej znanych dzieł artysty podczas jego pobytu we Francji. To właśnie w pięknej Francji poznał również swoją przyszłą żonę Aleksandrę. Okres paryski był intensywnym czasem pełnym twórczości artystycznej. Thaulow realizował liczne wystawy, prezentował swoje prace na Wielkiej Berlińskiej Wystawie Sztuki w 1895 roku oraz na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie w 1896 roku. Po pobycie w Ameryce zdecydował się w 1898 roku na stały pobyt w Paryżu. Frits Thaulow otrzymał liczne nagrody w Norwegii i Francji za swoją twórczość artystyczną. Miłośnicy sztuki mogą obejrzeć wiele z jego dzieł w Norweskiej Galerii Narodowej.
Norweg Frits Thaulow malował obrazy w stylu impresjonistycznym. Znany był przede wszystkim z naturalistycznych przedstawień pejzaży. W jego pracach często pojawiają się rzeki i jeziora, które w efektowny sposób oddają szczegóły otoczenia. Thaulow urodził się w Christianii, obecnie Oslo. Był synem zamożnego aptekarza i bratankiem Gustava Ferdinanda Thaulowa, który założył muzeum w Kilonii. Edukację artystyczną rozpoczął w 1870 roku w Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuki w Kopenhadze. W latach 1873-1875 studiował w Baden School of Art w Karlsruhe.
Thaulow był jednym z pierwszych artystów, którzy osiedlili się w Skagen w północnej Jutlandii. Nieco później region ten stał się znany z utalentowanych malarzy. W 1879 roku przybył na te tereny wraz z przyjacielem Christian Krohg. Na początku był sceptyczny, ale Christian skutecznie przekonał go do spędzenia tam lata i jesieni. W tym czasie Thaulow specjalizował się w malarstwie marynistycznym. Znalazł tam wiele ciekawych motywów, zwłaszcza małe łodzie rybackie na brzegach półwyspu. Około 1880 r. powrócił do Norwegii. W tym czasie było już jasne, że wraz z Christianem Krohgiem i Erik Werenskiold będzie on należał do czołówki młodych postaci norweskiej sceny artystycznej. Wszyscy trzej byli orędownikami bardziej nowoczesnej i rozszerzonej koncepcji sztuki, która nie była ukierunkowana wyłącznie na ideały mieszczańskie. W 1882 roku Thaulow pomógł zorganizować pierwszą Narodową Wystawę Sztuki w Oslo, znaną w Norwegii pod nazwą Høstutstillingen, co tłumaczy się jako Wystawa Jesienna. Była to ważna platforma dla przedstawicieli sztuki współczesnej.
Około dziesięć lat później norweski artysta odwrócił się od swojej ojczyzny. Wyjechał do Paryża, aby zdobyć nowe wrażenia artystyczne. Wcześniej przebywał przez pewien czas we Francji. W tym czasie jego twórczość pozostawała pod silnym wpływem impresjonistów francuskich. Thaulow starał się uchwycić w swoich pracach paryski pejzaż miejski. Jednak dość szybko zorientował się, że ten rodzaj malarstwa po prostu mu nie odpowiada. Udał się więc do okolicznych małych miasteczek i wsi, aby znaleźć inspirację dla swoich obrazów. Przedstawienie małej wiejskiej uliczki stało się jednym z najbardziej znanych dzieł artysty podczas jego pobytu we Francji. To właśnie w pięknej Francji poznał również swoją przyszłą żonę Aleksandrę. Okres paryski był intensywnym czasem pełnym twórczości artystycznej. Thaulow realizował liczne wystawy, prezentował swoje prace na Wielkiej Berlińskiej Wystawie Sztuki w 1895 roku oraz na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie w 1896 roku. Po pobycie w Ameryce zdecydował się w 1898 roku na stały pobyt w Paryżu. Frits Thaulow otrzymał liczne nagrody w Norwegii i Francji za swoją twórczość artystyczną. Miłośnicy sztuki mogą obejrzeć wiele z jego dzieł w Norweskiej Galerii Narodowej.
Strona 1 / 2