Pośród kulturowego przepływu, który miał miejsce w XIX wieku, jeden artysta wyróżniał się rzadkim połączeniem sztuki i duchowości. Émile Signol, urodzony 8 maja 1804 roku w Paryżu i zmarły 4 października 1892 roku w Montmorency, pozostawił po sobie głęboką spuściznę artystyczną. Jego prace charakteryzują się głęboką duchowością i ucieleśniają unikalne połączenie mistrzostwa technicznego i podnoszącego na duchu zapału. Jego realistyczne obrazy, obecnie reprodukowane jako wysokiej jakości grafiki, wnoszą esencję jego oryginalnych dzieł do przestrzeni życiowej każdego miłośnika sztuki. Signol wstąpił do prestiżowej École des Beaux-Arts w Paryżu, gdzie studiował pod okiem mistrzów a href"/artist/Merry-Joseph-Blondel.html" class"main_link_std"Merry'ego Josepha Blondelaa i a href"/artist/Antoine-Jean-Gros.html" class"main_link_std"Antoine'a Jeana Grosaa. Jego debiutanckie dzieło "Józef opowiadający braciom swój sen" z 1824 roku zapoczątkowało jego imponującą karierę. Jego niezaprzeczalny talent został po raz pierwszy oficjalnie doceniony, gdy otrzymał nagrodę Prix de Rome za obraz "Titulus Crucis". Podczas pobytu w Villa Medici w Rzymie, Signol malował portrety ważnych osobistości, takich jak kompozytor Hector Berlioz, zanim powrócił do Paryża w 1835 roku.rnbr/br/rnRok 1842 był ważnym punktem zwrotnym w karierze Signola, kiedy jego obraz "Śmierć Saphiry" został uznany przez kościół Sainte Madeleine. Doprowadziło to do serii zleceń na dekorację kościołów Saint Roch, Saint Sévérin, Saint Eustache i Saint Augustin jego dziełami. Cztery z jego obrazów mają stałe miejsce w kościele Saint-Sulpice w Paryżu. Dzieła te, reprodukowane dziś z najwyższą dokładnością jako grafiki artystyczne, są żywymi przykładami głębokiego zaangażowania Signola w jego artystyczną i duchową wizję. W późniejszym okresie swojej kariery Signol został wybrany członkiem Académie des Beaux-Arts w Paryżu w 1860 roku i otrzymał wysokie odznaczenia, takie jak Order Rycerstwa (1841) i stopień oficera (1865) Legii Honorowej. Ale to jego rola jako nauczyciela sztuki zapewniła mu wpływ na przyszłe pokolenia artystów. Wśród jego uczniów były takie nazwiska jak a href"/artists/Etienne-Prosper-Berne-Bellecour.html" class"main_link_std"Etienne Prosper Berne Bellecoura, a href"/artists/Marie-Bracquemond.html" class"main_link_std"Marie Bracquemonda, a href"/artists/Edouard-Castres.html" class"main_link_std"Edouard Castresa, a href"/artists/Edmond-Georges-Grandjean.html" class"main_link_std"Edmond Georges Grandjeana, Paul-Joseph Leyendecker, a href"/artist/Jean-Jules-Antoine-Lecomte-du-Nouy.html" class"main_link_std"Jean Jules Antoine Lecomte du Nouya, a href"/artist/Jules-Louis-Machard.html" class"main_link_std"Jules Louis Macharda, a href"/artist/Pierre-Puvis-de-Chavannes.html" class"main_link_std"Pierre Puvis de Chavannesa i a href"/artist/Pierre-Auguste-Renoir.html" class"main_link_std"Pierre Auguste Renoira. Wszyscy oni korzystali z kunsztu i umiejętności pedagogicznych Signola i przenosili jego wpływ na własne dzieła. Dziedzictwo Émile'a Signola, zarówno poprzez jego twórczość artystyczną, jak i działalność pedagogiczną, pozostawiło trwały ślad w świecie sztuki. Dziś, ponad sto lat po jego śmierci, imponujące obrazy Signola są reprodukowane jako odbitki artystyczne z takim samym oddaniem i starannością, jakie wniósł do swoich oryginalnych dzieł. Otwierają one przed miłośnikami sztuki nową możliwość odkrywania fascynującego świata tego niezwykłego artysty i podtrzymywania jego ducha we własnych domach.