Dwaj mężczyźni stoją na górskiej ścieżce i patrzą na półksiężyc na nocnym niebie. Obok niej świeci gwiazda wieczorna. Mężczyźni ubrani są w staroniemieckie stroje z niebieskimi szatami, czarnymi spinkami i czapkami z wieńcami. Obaj wydają się znajomi, jeden kładzie rękę na ramieniu drugiego. W wieczornym półmroku, który malarz symbolizuje poprzez brązową kolorystykę, pogrążeni są w rozmowie. Rozczochrany i wyrwany z korzeniami przez wiatr dąb, oparty o potężną skałę, oraz pojawiający się w oddali las dopełniają obrazu.

Reprezentując widza obrazu, dwaj mężczyźni stoją na tle natury. Caspar David Friedrich nie maluje sceny wiernej naturze, ale przedstawia spojrzenie na naturę w dobie romantyzmu. Centralnym punktem obrazu jest półksiężyc, na którym lekkim cieniowaniem śledzona jest pełnia księżyca. Nie da się dokładnie umiejscowić tej sceny w konkretnej porze roku; prawdopodobnie jest to wiosna w czasie woskującego półksiężyca przed Wielkanocą. Melancholijny motyw jest zaproszeniem do kontemplacji natury, podobnie jak w przypadku dwóch przedstawionych mężczyzn. Poziom polityczny obrazu jest dyskusyjny. Czas powstania obrazu zbiega się z Rezolucjami Karlsbadzkimi z 1819 roku, które zostały podjęte w celu zwalczania tendencji narodowych w Niemczech i doprowadziły do zakazu noszenia tego stroju. Z drugiej strony, staroniemiecki strój można znaleźć na obrazach, szkicach i studiach Caspara Davida Friedricha jeszcze przed 1819 rokiem.

Malarz Caspar David Friedrich wykonał kilka wariantów i kopii tego obrazu, które zachowały się do dziś. Przypuszczalnie pierwsza wersja znajduje się w Galerii Neue Meister w Dreźnie. W Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku znajduje się obraz wzorowany na wersji drezdeńskiej, autorstwa samego Friedricha. Datowany jest na 1825/30 rok. W przypadku innych egzemplarzy nie jest jasne, czy autorem jest Caspar David Friedrich.

---

Dwóch mężczyzn kontemplujących księżyc · Caspar David Friedrich